وجود رهبر در جامعه‌، یک امر ضروری است‌، که هم قرآن کریم اهمیت آن را بیان فرموده است‌، و هم امامان معصوم‌: و هم عقل به بودن رهبر حکم می‌کند، و هم این که همة مردم مسلمان و غیر مسلمان خواستار آن هستند. اگر جامعه رهبر نداشته باشد، حکومت ندارد، واگر حکومت نداشته باشد، نظم و امنیت نخواهد بود; هرج و مرج جامعه را فرا خواهد گرفت‌; کسی نیست که مردم را در مقابل دشمنان بسیج کند تا در برابر بیگانگان دفاع کنند.

فعالیت‌های اقتصادی‌، فرهنگی‌، سیاسی و... کم رونق می‌گردد; قتل و غارت و درگیری زیاد می‌شود; تعلیم و تربیت از بین ما می‌رود; و هزاران مشکل دیگر به وجود می‌آید. و خلاصه این که‌، در جامعة بهم ریخته‌، کسی نمی‌تواند در صلح و صفا و امنیت زندگی کند; زیرا جامعه همیشه در آشفتگی و نگرانی به سر می‌برد. در داستان بنی اسرائیل می‌خوانیم هنگامی که بر اثر هرج و مرج داخلی و نداشتن رهبری قوی‌، جامعه‌، گرفتار شکست شد، و دشمنان بر آنان مسلط شدند. قرآن کریم‌، در این باره می‌فرماید: "أَلَم‌ْ تَرَ إِلَی الْمَلاَ ?ًِ مِن بَنِی‌َّ إِسْرَ ََّءِیل‌َ مِن بَعْدِ مُوسَی‌ََّ إِذْ قَالُواْ لِنَبِی‌ٍّ لَّهُم‌ُ ابْعَث‌ْ لَنَا مَلِکًا نُّقَـَتِل‌ْ فِی سَبِیل‌ِ اللَّه‌ِ; (بقره‌،246) آیا مشاهده نکردی جمعی از بنی اسرائیل را بعد از موسی که به پیامبر خود گفتند: زمامدار (و فرماندهی‌) برای ما انتخاب کن‌! تا (زیر فرمان او) در راه خدا پیکار کنیم‌." این آیه شریفه تصریح دارد که‌، بدون حکومت و وجود رهبر، رسیدن به آزادی و آرامش اجتماعی ممکن نیست‌. امام علی‌می‌فرماید: "مردم به هر حال نیازمند به امیر و زمامداری هستند، خواه نیکوکار باشد یا بدکار! تا مؤمنان در سایة حکومتتش به کار خویش مشغول باشند، و کافران نیز بهره‌مند شوند، و مردم در دوران حکومت او، زندگی را حتی داشته باشند، به وسیلة او اموال بیت المال گردآوری شود و به کمک او با دشمنان مبارزه کنند، جاده ها امن گردد، و حق ضعیفان از زورمندان گرفته شود، مردم نیکوکار در رفاه و از دست بدکاران در امان باشند."(بحار الانوار، مجلسی‌;، ج 33، ص 358، مؤسسة الوفأ) در جای دیگر می‌فرماید: "رهبر ظالم و ستم‌گر بهتر است از فتنه (هرج و مرج و نبود رهبر) که پیوسته در جامعه وجود داشته باشد."(غرر الحکم و درر الحکم‌، محمد تهیمی آمدی‌، ج‌، ص‌، انتشارات دفتر تبلیغات‌.)