فردریک کبیر که از سال 1740 تا 1786 بر کشور آلمان حکومت می کرد معتقد به آزادی اندیشه بود و رشد فکری مردم را در گرو آن می دانست او یک روز سوار بر اسب با همراهانش از یکی از خیاباهای برلن می گذشت . گروهی از مخالفان اعلامیه تند و تیزی علیه او بر دیوار چسبانده بودند . فردریک آن را به دقت خواند و گفت : بی انصافها چقدر اعلامیه را بالا چسباند اند ما که سوار اسب هستیم آن را به راحتی خواندیم ولی افراد پیاده برای خواندنش به زحمت می افتند . آن را بکنید و پایین تر بچسبانید تا راحت تر خوانده شود . یکی از همراهان با  حیرت گفت : اما این اعلامیه بر ضد شما و اساس امپراتوری است . فردریک با خنده می گوید : اگر حکومت ما واقعا به مردم ظلم کرده و آنقدر بی ثبات است که با یک اعلامیه چند خطی ساقط شود همان بهتر که زودتر برود و حکومت بهتری جای آن را بگیرد ، اما اگر حکومت ما بر اساس قانون و نیکخواهی و عدالت اجتماعی و آزادی بیان و قلم است مسلم بدانید آنقدر ثبات و استحکام دارد که با یک اعلامیه از پا نیفتد .